Groot Eiland is een film die op een absurde en surrealistisch manier het verhaal vertelt van Staf die zichzelf isoleert in een dorp vol eenzame en oppervlakkige personen. Ik woon nu bijna 5 jaar in Brussel, het verschil tussen het dorp waar ik ben opgegroeid en de ruwe stad is iets wat me sinds het begin van mijn verblijf heeft geïnteresseerd. De absurde taferelen die ik tegenkom in het Brusselse stadsbeeld is bijna onuitputtelijk. Een constante inspiratiebron, in tegenstelling tot het dorpse landschap wat voor mij eentonig leek. Maar na een verloop van tijd werd ik gewoon aan dit nieuwe landschap zoals het dorp dit voordien ook al deed. Hierdoor ontwaakte voor mij een nieuwe interesse in het dorp; situaties, karakters en landschappen sprongen mij in het oog, ze waren toch niet zo saai als ik voordien dacht.
Toen ik met deze nieuwe blik naar verschillende dorpen keek, viel me iets op: de absurditeit en het surrealisme van de bewoners en de oppervlakkigheid die er soms mee gepaard gaat. Surrealisme en absurditeit is doorheen mijn werk altijd al een rode draad geweest en hierdoor wil ik dit verder uitwerken met mijn nieuwe film. Net door de spik- en spanheid van het dorp, kunnen sommigen zich eenzaam en onbegrepen voelen. Denkend dat ze zich moeten conformeren aan de regels en niet echt een band opbouwen met hun medebewoners. Dit is ook iets wat ik zelf heb ondervonden; als je wordt gezien als ‘anders’ en buiten de lijntjes kleurt, voel je je vaak onbegrepen waardoor je je op een bepaalde manier afsluit van de buitenwereld. Iets waar Staf, het hoofdpersonage, ook mee kampt. Hij komt terecht in een vicieuze cirkel en vindt het moeilijk om hieruit te stappen.
Ondanks de serieuze toon van het onderwerp, wil ik het verhaal en Stafs situatie op een lichtvoetige manier weergeven. Met Roy Andersson en Alex van Warmerdam als inspiratiebronnen, wil ik graag, net zoals hen, heel serieuze situaties naar het absurde trekken. Met als ondertoon een kritische blik op de maatschappij. Binnen mijn vorige werken was ik altijd al bezig met een atypisch gevoel op te wekken door het gebruik van lichaamstaal, bijzondere en drukke decors en goed na te denken over omgevingsgeluid en de manier van het in beeld brengen. Deze elementen zullen in deze film ook worden uitgedokterd en toegepast.
Ik wil de kijker de tijd geven om de situaties in zich te laten opnemen en zelf een mening te vormen. Hierdoor zal ik gebruik maken van wijde kaders, die de situaties en omgeving goed weergeven. En baseer ik me vooral op het gebruik van lichaamstaal, en geen dialoog, om innerlijk conflict duidelijk te maken. Elk personage zal iets specifieks bevatten en belichamen en worden doorgetrokken in hun omgeving. Zoals Mevr. Bessemans’s vermenselijking van haar hondje. Haar huis zal volhangen met foto’s van haar hondje, hondenkleertjes netjes opgehangen, etc. Ik speel graag met de dunne lijn van het serieuze en het komische. Dat wil ik in deze film heel graag bespelen en toepassen, om zo een genuanceerd, kritisch maar ook komisch portret weer te geven over een oppervlakkig, maar ook gelaagd dorp, met Staf zijn eenzaamheid als onderwerp.
Over de regisseur/projectmaker:
Bas Duchateau heeft een bachelordiploma Film aan LUCA School of Arts en doet er nu zijn Master. Hij draagt een liefde voor surrealisme en humor is een belangrijke steunpaal in zijn leven.
Hij haalt inspiratie uit films van filmmakers als Alex van Warmerdam, Tim Burton, Jim Jarmusch, the Coen Brothers,...
Waarvoor dient het bedrag dat we willen ophalen?
Een film maken kost een hoop geld. Door zelf te sparen komen we al een stukje verder maar we hebben jou steun nodig voor een hoop kosten van de film. Zo kunnen we dankzij jou de film tot zijn werkelijkheid brengen:
- technisch materiaal
- decor en kostuum
- eten
- reiskosten
- verzekeringen